Çocuk Hakları Sözleşmesi’ne göre on sekiz yaşına kadar her birey çocuk olarak kabul edilmektedir. Bireyin bu yaş grubu çocukluk dönemidir. Çocukluk, yetişkinliğin temelini oluşturmaktadır. İnsanların temeli ne kadar sağlam olursa toplumda o kadar bilinçli bireyler yetişir, bu sayede gelişir ve ilerler. Bu sebepledir ki çocukluk döneminde sağlam kişilikte, mutlu, problem çözebilen, duyarlı, üretebilen, demokrasi kavramını benimsemiş çocuklar yetiştirilebilir. Bu değerlerin verilmesi çocukların şekil verildiği eğitim sisteminde olmaktadır. Eğitim sisteminde öğretmenler ve okul yönetimi çocuk haklarını, çocuğun üstün yararını gözetip eğitim mevzuatını tam bilmeli ve uygulamalıdırlar. Çünkü çocuk toplumun bir parçasıdır ve topluma geleceğine yön verecek kişidir. Bu çalışmada çocuğun üstün yararı gözetilerek çocuk hakları yaşama, gelişme, korunma ve katılım hakkı olarak dört bölümde incelenmiştir. On sekiz yaşına kadar olan dönemi kapsayan okulöncesi, ilköğretim ve orta öğretimdeki çocukların eğitim sisteminde hangi hakları olduğu, bu hakların nasıl kullanılması gerektiği ve bu haklar kullanılmadığı zaman oluşan olumsuzluklar eğitim mevzuatında yer alan kanun ve yönetmeliklerdeki yasal metinler taranarak analiz edilip, yorumlanmıştır.