Bu çalışma, başta matematik branşı olmak üzere, birçok branşta hizmet öncesinde öğretmen adaylarının ve hizmet içinde öğretmenlerin mesleki gelişimlerine yönelik artan bir ilgi uyandıran “ders imecesi” modelini tanıtmayı ve Türkiye bağlamında uygulanabilirliğini ortaya koymayı hedeflemektedir. Dünyada öğretmenlerin mesleki gelişimleri için okul temelli mesleki gelişim, öğretmen-yönetici hareketliliği vb. farklı öğretmen geliştirme modelleri bulunmaktadır. Bu yöntemlerden biri de “ders imecesi”dir. Bu yöntem farklı mesleki deneyime, farklı yetişme tarzlarına, farklı kültürlere sahip öğretmenlerin iş birliği içinde bir ana hedef/tema belirleyerek bu hedef doğrultusunda ortaklaşa bir ders planı yapması, bu planı sınıf ortamında hayata geçirmesi, derste gözlem yaparak veri toplamaları, ders bitiminde de mümkünse aynı gün içinde bu derse ilişkin ortak değerlendirme yapılmasını içeren döngüsel bir süreçtir. Ders imecesinin eğitim çevrelerine tanıtılması, bu model hakkında eğitimciler arasında bir farkındalık oluşturulması büyük önem arz etmektedir. Zira “ders imecesi modeli” öğretmenlerin bizzat uygulamanın içerisinde yer aldığı, sürecin bir parçası olduğu kısacası öğretmenlerin aktif olduğu bir öğretmen gelişimi uygulamasıdır. Bu çerçevede bu çalışmada, kısaca ders imecesinin ne olduğu ve nasıl uygulandığı açıklanarak konuya ilgi duyan eğitim paydaşlarında bir farkındalık oluşturulması amaçlanmıştır. Ayrıca çalışma sonunda modelin Türkiye’de tanıtılmasına ve uygulanabilirliğine ilişkin bazı önerilerde bulunulmuştur.

Bireysel veya grupla çalışma bilinci, karmaşık problemleri çözme yetisi, farklı bakış açıları geliştirebilme becerisi kazanma yapılandırmacı programın temel becerilerinden bazılarıdır. Aynı zamanda bilişsel, duyuşsal, psikomotor ve sosyal becerilerin kazanılması için, sınıf içi ve sınıf dışı uygulamalar da önemlidir. Okullarda uygulanan programlarda; ders planları, ders araç gereçleri, öğrenme ortamları, çevrenin etkisi, okulun paydaşları ve öğretmenlerin yetişmişlik durumunun önemli olduğu bilinmektedir. Bu çalışma nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesi yöntemiyle yapılmıştır. Türkiye’de 2005-2006 eğitim öğretim yılında yapılan program değişikliğiyle birlikte bir dersin işlenişinde “öğretmen merkezli anlayıştan öğrenci merkezli anlayışa” geçilmiştir. Araştırmada yapılandırmacı programın başladığı eğitim-öğretim yılının öncesi ve sonrasında yayınlanan “iyi bir dersin nasıl işleneceğini içeren” üç kitap ve üç makale incelenmiştir. Yapılandırmacı programın temel aldığı öğrenci merkezli eğitim-öğretim çalışmalarında kazanımların esas alınması, öğrenme ortamları oluşturulması, dersin etkinlikler ile işlenmesi, ürün ortaya çıkarılması, yazılı anlatıma önem verilmesi, izleme ölçme değerlendirme yapılması, portfolyo dosyası oluşturulması, ürünlerin sergilenmesi, yarışmalara katılım sağlanması ve ziyaret, gezi, gözlem, inceleme, araştırma, deney, proje gibi çalışmalara önem verilmesi gerektiği söylenebilir. 2005-2006 eğitim-öğretim yılından itibaren yapılandırmacı programın felsefesine uygun ders yapılması istenmesine rağmen anlatım, soru cevap, sohbet, tartışma vb. klasik yöntemler uygulanmaya devam edilmiştir. Sınıflardaki etkileşimli tahtaların öğrenciler tarafından aktif kullanılmadığı, genel olarak sunu amaçlı kullanıldığı, “öğretmen merkezli ders işleme anlayışından öğrenci merkezli ders işleme anlayışına” geçilmesinin beklenen düzeyde olmadığı, derslerin etkinliklerle değil klasik yöntemlerle işlenmeye devam ettiği, öğrencilere tahtanın etkin kullandırılması ve yazılı anlatım çalışmalarına ağırlık verilmesi gerektiği sonuçlarına ulaşılmıştır.

This study aims to examine the effects of artificial intelligence-based language learning tools on EFL learners' speaking skills. Through semi-structured interviews with participants selected by criterion sampling, the effects of AI-based applications on EFL learners' speaking skills were examined. The findings show that AI tools provide significant improvement in speaking skills such as pronunciation, vocabulary, fluency and grammatical accuracy. However, there are also some limitations such as technical problems and issues with feedback and personalization mechanisms. While this study reveals the potential of artificial intelligence in the field of language teaching, it also emphasizes the need to develop tools with personalized and user-friendly interfaces in order to use this new technology more effectively. The results provide important clues on the design and development of AI-based language learning applications and can guide future research in the field.

Yetişmekte olan çocukların ve gençlerin okullar dâhil toplumda olumlu davranışlar ve yaşam becerileri edinmesibeklenmektedir. Ancak öğrencilerin istenmeyen davranışlarda bulunabilmektedir. Özelikle umursamaz davranışları sıklıkla dile getirilmektedir. Araştırmanın amacı toplumsal yapının ortaokul ve lise öğrencilerinin umursamazlık davranışlarına etkisini öğretmen görüşlerine göre belirlemektir. Araştırmada nitel araştırma yöntemi işe koşulmuştur. Desen olarak ise durum çalışması belirlenmiştir. Ortaokul ve farklı tür liselerde görev yapan 29 öğretmenden yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla veri toplanmıştır. Verilerin analizinde betimsel analiz işe koşulmuş ve veriler kodlar şeklinde ortaya çıktıktan sonra, kategori, alt tema ve tamlar halinde sunulmuştur. Araştırma sonuçlarına göre veriler ekonomik zorluklar, toplumsal ve eğitsel eksiklikler, değerler ve rekabet, eğitim sistemi ve iş hayatı algısı alt temalarında toplanmıştır. Genel olarak öğrencilerin duyarsız olduğu, sorumluluk üstlenmeme davranışlarının potansiyel sorunlara işaret ettiği görülmüştür. Bu davranışlara işgücü piyasası şartlarının da sebep olabileceği düşünülmektedir. Yerel, bölgesel, küresel çapta pek çok riskler meydana gelmektedir. Bu durum beraberinde gelecek kaygısını getirmektedir.