Okul, verdiği hizmet, bu hizmetten yararlanan insan sayısının değişkenliği ve çok sayıda paydaşı olması nedeniyle güvenlik sorunlarının yaşanabildiği yerlerdir. Bu güvenlik sorunlarından bazıları önlenebilir, düzeltilebilir ve riski en az indirilebilir yapıdadır. Bazı durumlarda ise bu güvenlik sorunları, kazalara ve insanların zarar görmesine neden olmaktadır. İş sağlığı ve güvenliği uygulamaları da bu zararları en aza indirmek üzere tüm kurumlarda olduğu gibi okullarda da işe koşulmaktadır. Ancak iş sağlığı ve güvenliği uygulamalarının eksik olduğu durumlarda çok sayıda öğrenci, öğretmen, yönetici ve çalışanların okul kazası mağduru olabilmektedir. Bu kapsamda okul yöneticilerine önemli görev ve sorumluluklar düşmektedir. Bu çalışmanın amacı, okullarda iş sağlığı ve güvenliği eksikleri nedeniyle yaşanabilecek iş kazalarında ilkyardım uygulamalarının ayrıntılı olarak ele alınarak, değerlendirilmesidir.

Çocuk Hakları Sözleşmesi’ne göre on sekiz yaşına kadar her birey çocuk olarak kabul edilmektedir. Bireyin bu yaş grubu çocukluk dönemidir. Çocukluk, yetişkinliğin temelini oluşturmaktadır. İnsanların temeli ne kadar sağlam olursa toplumda o kadar bilinçli bireyler yetişir, bu sayede gelişir ve ilerler. Bu sebepledir ki çocukluk döneminde sağlam kişilikte, mutlu, problem çözebilen, duyarlı, üretebilen, demokrasi kavramını benimsemiş çocuklar yetiştirilebilir. Bu değerlerin verilmesi çocukların şekil verildiği eğitim sisteminde olmaktadır. Eğitim sisteminde öğretmenler ve okul yönetimi çocuk haklarını, çocuğun üstün yararını gözetip eğitim mevzuatını tam bilmeli ve uygulamalıdırlar. Çünkü çocuk toplumun bir parçasıdır ve topluma geleceğine yön verecek kişidir. Bu çalışmada çocuğun üstün yararı gözetilerek çocuk hakları yaşama, gelişme, korunma ve katılım hakkı olarak dört bölümde incelenmiştir. On sekiz yaşına kadar olan dönemi kapsayan okulöncesi, ilköğretim ve orta öğretimdeki çocukların eğitim sisteminde hangi hakları olduğu, bu hakların nasıl kullanılması gerektiği ve bu haklar kullanılmadığı zaman oluşan olumsuzluklar eğitim mevzuatında yer alan kanun ve yönetmeliklerdeki yasal metinler taranarak analiz edilip, yorumlanmıştır.

Araştırmada öğretmenlerin okul müdürlerinin öğretimsel liderlik davranışlarına ilişkin algılarını ve faklı değişkenlere göre değişiklik gösterip/göstermediği amaçlanmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden “tarama modeli” kullanılmıştır. Öğretimsel Liderlik Envanteri aracılığı ve Tesadüfi örnekleme yöntemiyle 276 öğretmenden veriler toplanmıştır. Okul müdürlerinin öğretimsel liderliği en yüksek “iletişim” alt boyutunda olurken envanter genelinde ise “Katılıyorum” düzeyindedir. Okul müdürlerinin öğretimsel liderlik davranışları “cinsiyet” ve “eğitim düzeyine” değişkenlerine göre; öğretimsel liderlik davranışlarını genel olarak ve bütün alt boyutlarda anlamlı farklılık olmadığı ve öğretmenlerin okul müdürlerinin öğretimsel liderlik davranışlarını göstermelerine ilişkin algılarının bütün alt boyutlarda ve genel olarak benzerlik gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin kıdemlerine göre; “öğretimsel iklim geliştirme”, “iletişim becerileri” ve “amaç tanımlama” alt boyutunda anlamlı farklılık görülmezken “öğretimi ve öğretmeni güçlendirme”, “öğretimi denetleme”, “öğrenci gelişimini izleme” ve genel olarak “öğretim liderliği” davranışlarına yönelik algılarında anlamlı düzeyde farklılık olduğu görülmüştür. Öğretmen algılarının aldıkları kurs-seminer sayısına göre; “öğretimi ve öğretmeni güçlendirme”,” iletişim becerileri”, “amaç tanımlama”, “öğrenci gelişimini izleme” alt boyutlarında ve genel olarak “öğretim liderliği” algılarının anlamlı farklılık göstermediği ancak “öğretimsel iklim geliştirme” ve “öğretimi denetleme” alt boyutlarında anlamlı farklılık yarattığı görülmüştür. Yöneticilere öğretimsel liderlik konusunda hizmetiçi eğitimler verilerek becerilerinin geliştirilmesi önerilmektedir.

Bu araştırmanın amacı öğrencilerin problem çözme sürecindeki yaptıkları hataları belirlemek ve bu hatalara yönelik çözüm önerileri ortaya koymaktır. Bu amaç doğrultusunda ilgili araştırmada nitel araştırma yaklaşımında sıklıkla kullanılan olgubilim deseni tercih edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubu, amaçlı örnekleme yöntemlerinden biri olan benzeşik örnekleme tekniğine göre belirlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubu 2022-2023 eğitim öğretim yılında iki devlet okulunda görev yapan 15 sınıf öğretmeninden oluşmaktadır. Araştırmada veriler yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla toplanmıştır. Görüşmeler bizzat araştırmacı tarafından yüz yüze olarak okullarda gerçekleştirilmiştir. Görüşmelerden elde edilen veriler betimsel analiz tekniğinden yararlanılarak analiz edilmiştir. Çalışmaya katılan sınıf öğretmenleri hata kavramını 1) Yanlış, 2) Sıkıntı, 3) İstenmeyen kötü durum, 4) Özür ve 5) Farklılık olarak belirtmişlerdir. Katılımcılar öğrencilerin problem çözme sürecindeki yaptıkları hataları 1) Anlama, 2) Kontrol Etme, 3) Uygulama, 4) Plan Yapma ve 5) Modelleme şeklinde sıralamışlardır. Katılımcılar öğrencilerin problem çözme sürecindeki yaptıkları hataların üstesinden gelinmesi için yapılması gerekenleri; 1) Anlama, 2) Kontrol Etme, 3) Uygulama, 4) Plan Yapma ve 5) Modelleme şeklinde sıralamışlardır. Elde edilen bulgular doğrultusunda öğrencilerin problem çözme sürecinde yaptıkları hataların azaltılması için strateji öğretimi ve bolca alıştırma yaptırılması fayda sağlayabilir. Araştırmacı öğrencilerin problem çözme sürecinde yaptıkları hataların üzerinde durularak daha az hata yapmaları için öğretmenlere daha çok sorumluluk düştüğü sonucuna varmıştır.

Öğretmenlik şüphesiz toplumumuzdaki en asil ve temel mesleklerden biridir. Eğitimciler, genç beyinleri besleyerek ve bilgi ve becerileri aktararak geleceği şekillendirmede önemli bir rol oynamaktadırlar. İş tatmini örgütsel başarının önemli bir bileşenidir. Çünkü iş tatminin bireyin işine yönelik algısını ölçtüğü için çok önemli bir değişkendir. Bu çalışma öğretmenlerin iş tatminini etkileyen faktörleri belirlemek ve sorunlara çözüm önerileri getirmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma literatür derlemesi olarak tasarlanmıştır. Derleme çalışmalar belirli bir konuda mevcut literatürdeki araştırma bulgularından yola çıkarak bir durum değerlendirmesi yapılarak gerçekleştirilmektedir. Literatür bilgileri temelinde iş tatminini etkileyen iki ana faktörün olduğu, bunların örgütsel ve bireysel faktörler olduğu belirlenmiştir. Bu çalışmanın bulguları öğretmenler için olumlu ve destekleyici bir çalışma ortamı yaratmanın önemini vurgulamaktadır. Öğretmenler kendilerini değerli ve yeterince desteklendiklerini hissettiklerinde işlerinden daha memnun olacakları açıktır. İş memnuniyetini artırmak için eğitim kurumları ve politika yapıcılar aşırı iş yükünü azaltmayı, mesleki gelişim için fırsatlar sağlamayı ve öğretmenler için mevcut kaynakları geliştirmeyi düşünmelidirler.