Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerin algılarına göre okul yöneticilerinin otantik liderlik davranış düzeylerini, çeşitli değişkenlere göre farklılık gösterip göstermediğini, otantik liderlik ve boyutları arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarmaktır. Araştırmada betimsel ve ilişkisel tarama modelleri kullanılmıştır. Araştırma 270 öğretmen ile yürütülmüştür. Verilerinin toplanmasında bireysel bilgi formu ve Otantik Liderlik Ölçeği kullanılmıştır. Veriler, betimsel ve kanıtlamasal istatistik teknikleri ile analiz edilmiştir. Okul yöneticileri en yüksek ilişkilerde şeffaflık, en düşük öz farkındalık sergilemektedir. Öğretmenlerin algılarına göre okul yöneticilerinin otantik liderliği yüksektir. Okul yöneticilerinin otantik liderlikleri öğretmenlerin medeni durumuna, branşına, okuldaki görev süresine ve çalıştıkları okul türüne göre anlamlı bir fark göstermemekte ancak cinsiyetine, yaşına ve eğitim durumuna göre anlamlı farklılıklar göstermektedir. Otantik liderlik boyutları arasında pozitif, orta ve yüksek, otantik liderlik ile boyutları arasında ise yüksek düzeyde anlamlı ilişkiler bulunmaktadır. Elde edilen sonuçlara ilişkin mevcut otantik liderliğin korunması, kadın öğretmenlerin otantik liderlik algılarının düşük çıkmasının nedenlerinin belirlenmesi gibi çeşitli öneriler sunulmuştur.

Günümüzde birçok alanda yaşanan değişimlerin etkisiyle eğitim alanında da okul yöneticilerinin okulu yönetirken yeni becerilere sahip olmasını gerektirmektedir. Okul yöneticisinin sahip olması gereken bu beceri ve yeterlikleri artırmalarına yönelik olarak araştırmacılar tarafından “okul yöneticisinin yeterliklerini artırmada etkileşimli deneyim paylaşım modeli” oluşturulmuştur. Oluşturulan model kapsamında Kırklareli İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nün yürütücü kurum olduğu TÜBİTAK 4005 Projesi ile Eylül 2021’de etkinlikler yürütülmüştür. Bu araştırmanın amacı, okul yöneticilerinin yeterliklerini artırmada kullanılmak üzere oluşturulan etkileşimli yönetsel deneyim uygulama modelinin okul yöneticilerinin yeterliklerini arttırmada etkili olup olmadığının değerlendirilmesidir. Kırklareli ili 8 ilçesindeki devlet okullarında görev yapan ve projeye katılan 16 okul yöneticisi çalışma grubu olarak belirlenmiştir. Bu çalışmada nicel ve nitel araştırma yöntemleri bir arada ele alındığından karma araştırma yaklaşımı seçilmiştir. Çalışmada nicel verileri elde etmek amacıyla Sevinç’in (2017) geliştirdiği “Okul Yöneticisinin Yeterlikleri Ölçeği” kullanılmıştır. Ön-test son-test uygulaması yapılarak elde edilen nicel veriler SPSS programı kullanılarak bağımlı ve bağımsız gruplar t-testi ile analiz edilmiştir. Ayrıca okul yöneticilerinin yeterliklerini artırmada etkileşimli yönetsel deneyim uygulama modeline yönelik olarak okul yöneticilerinin beklentileri ve değerlendirmeleri alınmıştır. Elde edilen nitel veriler ise içerik analizi ile çözümlenmiştir. TÜBİTAK 4005 Projesi uygulamalarında alınan ön-test ve son-test puanları birlikte analiz edildiğinde araştırmaya katılan okul yöneticilerinin ön-test ve son-test puanları arasında anlamlı bir fark olduğu görülmektedir. Bu doğrultuda etkileşimli deneyim uygulama modelinin okul yöneticilerinin yeterliklerini artırmada etkili olduğu söylenebilir. Nitel verilerin analizi sonucunda modelin okul yöneticilerinin yeterliklerini beklentilerinin çok üzerinde artırdığı yönündeki değerlendirmeleri de bu sonucu desteklemektedir. Okul yöneticilerinin yeterliklerini artırmada etkileşimli yönetsel deneyim uygulama modelinin kullanılması, modelin bölgesel ve ülke genelinde etkililiğinin araştırılması gibi öneriler sunulmuştur.

Bu çalışmada müfettiş atamalarının cumhuriyet döneminden günümüze kadar olan değişimi incelenmiş, mevcut durumu ele alınmış ve günümüz uygulamalarında karşılaşılan sorunlara yönelik çözüm önerileri getirilmeye çalışılmıştır. Eğitim denetiminde önemli aktörlerden biri olan müfettişlerin atanması Cumhuriyetten günümüze kadar tarihsel bir süreç içinde kronolojik olarak ele alınmıştır. Bu bağlamda çalışmada nitel araştırma yönteminden yararlanılmış ve durum analizi desenlerinden iç içe geçmiş tek durum deseni işe koşulmuştur. Elde edilen bulgular ile müfettiş atamalarına ilişkin bütüncül bir bakış açısı kazanılması amaçlanmaktadır. Mevcut müfettiş atama uygulamalarında aksayan yönlere ilişkin çözüm önerileri getirilmesi ve bu anlayışla gelecekte yapılacak çalışma ve uygulamalara ışık tutması beklenmektedir.

Bu çalışmada, okul müdürlerinin karar verme sürecinde örnek izlemeye ilişkin görüşlerinin incelenmesi amaçlamıştır. Araştırma nitel bir araştırma olup durum çalışması deseninde yürütülmüştür. 2021-2022 eğitim öğretim yılında on okul müdürü ile yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla yüz yüze görüşmeler yapılmıştır. Veriler, betimsel analiz yöntemi kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda okul müdürlerinin yeni bir kararda, geçmişte uyguladıkları eski kararlarından, görev yaptıkları okuldaki kendilerinden önceki yöneticilerin almış olduğu kararlardan ve başka okullardaki okul müdürlerinin okullarıyla ilgili almış oldukları kararlardan yararlandıkları sonucuna ulaşılmıştır. Okul müdürlerinin karşılaştıkları yeni duruma benzer durumlarda ve zaman baskısı altındayken eski karar örneklerini takip ettikleri ortaya çıkmıştır. Okul müdürleri, örnek izleme ile alınan yeni bir kararın eski kararların sonuçlarına benzer sonuçlar gösterdiğini, okulun atmosferini ve temposunu olumlu yönde etkilemediğini, bazı personellerin karara karşı direnç gösterdiklerini ve kararın personelde olumsuz adalet algısına neden olduğunu belirtmişlerdir. Araştırmanın son kısmında araştırma sonuçları doğrultusunda öneriler geliştirilmiştir.

Araştırma, devlet okullarında görev yapmakta olan ilkokul öğretmenlerinin; online, hibrit, seyreltilmiş, yarım zamanlı ya da yüz yüze geçekleştirdikleri uzaktan eğitim sürecinde yaşamış oldukları güçlükleri ve bu güçlüklerin nasıl giderileceğine ilişkin görüşlerini tespit etmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma, nicel betimsel yöntem ile gerçekleştirilmiş olup, seçkisiz örnekleme yöntemi ile farklı okullarda görev yapmakta olan kolay ulaşılabilir 60 sınıf öğretmeni, araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Araştırmanın verileri, uzman görüşü alınarak araştırmacılar tarafından geliştirilmiş ve sıklık çözümlemesi yapılarak çözümlenmiştir. Elde edilen bulgular ise beş ana başlık altında betimlenmiştir. Bu başlıklar ve alt başlıklar kapsamında; öğrencilere yönelik karşılaşılan güçlükler ve buna ilişkin 12 alt boyut; velilerine yönelik güçlükler ve buna ilişkin sekiz alt boyut; teknolojik güçlükler ve buna bağlı beş alt boyut; ilkokul öğretmenlerinin özel yaşamlarına ilişkin yaşadıkları güçlükler ve buna ilişkin sekiz alt boyut ve son olarak okul yönetimine yönelik güçlükler ve buna ilişkin altı alt boyut olarak elde edilmiştir. Buna göre, ilkokul öğretmenlerinin, uzaktan eğitime hazırlık, öğrencilerle paylaşımda bulunma, çevrimiçi ders verme, veli ve öğrencilerle iletişime geçme ve ödev takip ettikleri anlaşılmaktadır. Ancak, uzaktan eğitim faaliyetlerinde alt yapı, katılım, haberleşme, teknolojik yetersizlik, velilerin çok müdahale etmesi, kendi özel yaşamlarına ilişkin yaşanan sorunlar, okul yönetimi ile ilgili sorunlarla karşılaştıkları anlaşılmıştır. Yine de yaşanılan problemlere rağmen, öğretmenlerin süreçten kopmadıkları anlaşılmaktadır.